We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Κ​α​θ​ρ​έ​φ​τ​η​ς ο​ν​ε​ί​ρ​ω​ν

by Indico

/
  • Streaming + Download

    Includes high-quality download in MP3, FLAC and more. Paying supporters also get unlimited streaming via the free Bandcamp app.
    Purchasable with gift card

      name your price

     

  • Record/Vinyl + Digital Album

    Καθρέφτης ονείρων + Bonus track "Η Mελωδία Tης Aρρυθμίας"
    Recorded- Mixed- Mastered by David Prudent (Made in Hell Studio)

    Includes unlimited streaming of Καθρέφτης ονείρων via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 2 days
    Purchasable with gift card

      €10 EUR or more 

     

  • Compact Disc (CD) + Digital Album

    Includes unlimited streaming of Καθρέφτης ονείρων via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 3 days
    1 remaining
    Purchasable with gift card

      €5 EUR or more 

     

1.
Με βλέμμα που βρυχάται το χρόνο σταματάς Συνήθισες, συνήθισα και πάνω στη συνήθεια πατάς Και μου καρφώνεις στο πίσω μέρος του μυαλού Εικόνες και μηνύματα εκείνου του άρρωστου εχθρού Που σε ξυπνά τις Κυριακές και σε κοιμίζει τις αυγές Κι όταν χαράζεις νέα αρχή σου ρίχνει αλάτι στις πληγές Που σ’ έχει μάθει από παιδί να δίνεις τόπο στην οργή Μονάχα για εκείνους που η ανάγκη σε ωθεί Και να ‘μαι εδώ ξανά σε μια σκηνή χαμένη Με μόνο χορηγό το μίσος που επιμένει Να πολεμάω τους εχθρούς με τους δικούς μου όρους Κι ότι ορίζει υποταγή σε δεδομένους ρόλους Τώρα εγκλωβισμένη σ’ ένα χάσμα τραγουδάς Εκείνα τα στιχάκια που μιλάν για φυλακές Ότι “εννοείται” θα θυμάσαι, αν και εύκολα ξεχνάς Και η κατάρα του συμβιβασμού θα σε ορίζει Θα σε ξυπνά τις Κυριακές, θα σε στοιχειώνει τις αυγές Θα ‘ναι πάντοτε εκεί να σου τσακίζει τις στιγμές Και να σου δίνει αφορμή για μια δήθεν διαφυγή Μέσα από μια πτώση ηρωική Και να ‘μαι εδώ ξανά σε μια σκηνή χαμένη Με μόνο χορηγό το μίσος που επιμένει Να πολεμάω τους εχθρούς με τους δικούς μου όρους Κι ότι ορίζει υποταγή σε δεδομένους ρόλους
2.
Είναι μέρες που στο λέω Στην καρδιά μου αλυχτούν Ψίθυροι από τις νύχτες Που έλεγες ποτέ δεν θα ‘ρθούν Είναι μέρες που πονάνε Στο μυαλό μου αντηχούν Σαν τους κρότους απ΄ τις σφαίρες Όταν τους αθώους τρυπούν Είναι μέρες που σκορπίζω Που τις πούλησα φτηνά Για άλλους μια μικρή γραμμούλα Χαραγμένη σε κελιά Μα είναι μέρες που μου είπες Στο μυαλό είν’ που χτυπούν Και θυμίζουν τις βελόνες Που τα χέρια σου τρυπούν Μα τώρα εκεί Στην αυλαία μιας σκηνής Που δεν διάλεξες να δεις Στον απόηχο ενός ύμνου θλιβερού Ψάχνεις να βρεις Τρόπους να μην αφεθείς Στον κανόνα της σιωπής Σε μια δίνη που ρουφάει το μυαλό Είναι μέρες που ουρλιάζω Στίχους κάτω από τη γη Να με ακούνε μόνο οι λύκοι Οι κολασμένοι και οι τυφλοί Είναι μέρες που με φτύνω Και αρνούμαι ότι είμαι εγώ Και σε ανύπαρκτους σωτήρες Ψάχνω να απολογηθώ Είναι μέρες που τα λάθη Φαίνονται τόσο σωστά Και οι αναμνήσεις απ΄ τα πάθη Είναι η μόνη συντροφιά Μα είναι μέρες που μια φλόγα Σε μπουκάλι σαν ευχή Θα πετάξει και θα κάψει Κάθε χάρτινο κλουβί Μα τώρα εκεί Στην αυλαία μιας σκηνής Που δεν διάλεξες να δεις Στον απόηχο ενός ύμνου θλιβερού Ψάχνεις να βρεις Τρόπους να μην αφεθείς Στον κανόνα της σιωπής Σε μια δίνη που ρουφάει το μυαλό
3.
Γιατί πες μου γιατί Σταυροί στολίζουν τις αλάνες Και τους δρόμους που περπάταγες παιδί Ήσουν παιδί όταν αντίκρισες το αίμα Μα η σφαίρα στην πληγή αδελφική Τα παιδικά σου σκίτσα ζωγραφίζεις Πάνω σε γκρίζα τσιμεντένια φυλακή Και τα παιχνίδια σου έχουν μείνει ίδια Τώρα κερδίζουν όμως πάντα οι κακοί Το σχολείο του πολέμου αρχίζει Απολυτήριο παίρνουν μόνο οι μισοί Κάθε μέρα μια καινούργια λέξη Πόνος, όλεθρος, απώλεια, συντριβή Και αν προσπάθησες δεν τα ξεχνάς Της ζωής τα καυτά σημάδια Το παιδί σου σφιχτά θα κρατάς Πάντοτε αγκαλιά τα βράδια Μια χαρακιά στα στήθη μπροστά Την κρατάς φυλαχτό Και τα μάτια σου πάντα ανοιχτά Σαν πηδάς στο κενό Γιατί πες μου γιατί Σκύλα και Χάρυβδη να ορίζεις Διάλεξε τύραννο βορά να του δοθείς Έχεις χαθεί Προδότη ήρωα θυμίζεις Μέσα απ’ τις στάχτες σου γεννιέσαι απ’ την αρχή Σε ένα στενό συνάντησες τον Κάιν Είχε χαράξει στο όπλο του Άβελ τη μορφή Σε ρώτησε μικρέ μήπως τον είδες Πάνω στον τάφο κάποιοι έστηναν γιορτή Τώρα μέσα στα σκοτάδια ψάχνεις Μια πατρική φιγούρα να πιαστείς Μα η μοναξιά σου μέσα σε παγώνει Στο τζάκι παραμύθια καις να ζεσταθείς Και αν προσπάθησες δεν τα ξεχνάς Της ζωής τα καυτά σημάδια Το παιδί σου σφιχτά θα κρατάς Πάντοτε αγκαλιά τα βράδια Μια χαρακιά στα στήθη μπροστά Την κρατάς φυλαχτό Μα τα μάτια σου πάντα ανοιχτά Σαν πηδάς στο κενό Τώρα λίγο πριν το τέλος μες στα μάτια σε κοιτώ Αντανάκλαση πολέμου του θανάτου τον καρπό Σε σημαία έχεις φασκιώσει του πολέμου το μωρό Την καρδιά μου ακονίζω τη ζωή σου αφαιρώ
4.
Δεν έχω χρόνο και από πού να ξεκινήσω Δεν έχω τρόπο την καρδιά σου να αγγίξω Ούτε κουράγιο τη θλίψη για να θάψω Μονάχα δάκρυα και ένα τραγούδι για να γράψω Έχω Ερινύες στο κεφάλι μου χορεύουν Μα έχω και χάπια που τη σκέψη κυριεύουν Εδώ και χρόνια απαρνιέμαι την ελπίδα Με αυτήν στο πλάι μου αδιέξοδα μπροστά μου μόνο είδα Το είδωλό μου μοιάζει νεκρό Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κρατάει ζωντανό Οι αναμνήσεις που φωνάζουνε ντροπή Ή μήπως οι ευτυχισμένοι μου εχθροί Δεν έχω χρήμα την αγάπη να αγοράσω Ούτε πατρίδα στο όνομά της για να σφάξω Δεν έχω τίποτα στον κόσμο αυτόν να χάσω Δυο κέρματα μονάχα το ποτάμι να περάσω Ψάχνω ένα χέρι απ΄ το τέλμα να με βγάλει Μα όλοι μου σπρώχνουνε πιο μέσα το κεφάλι Σε όσους στέκονται το τέλος μου να δούνε Βγάζω τη γλώσσα μου να τη θυμούνται πριν να κοιμηθούνε Το είδωλό μου μοιάζει νεκρό Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κρατάει ζωντανό Οι αναμνήσεις που φωνάζουνε ντροπή ‘Η μήπως οι ευτυχισμένοι μου εχθροί
5.
Τι κι αν έχουν περάσει τα χρόνια Το θυμάμαι σαν τώρα καλά Πόσο μέσα μου ένιωσα ρίγος Με την πρώτη κραυγή λευτεριά Μου ΄χε δείξει το δρόμο ένα σπίτι Άγριες νότες μέσα αντιλαλούν Από ιδέες φτιαγμένοι οι τοίχοι Που το φόβο στα μάτια κοιτούν Σαν μια όμορφη εικόνα απ΄το μέλλον Σαν τις πρώτες σταγόνες βροχής Και σαν φάρος χτιστός να σκοτώνει Τα σκοτάδια τις καταστολής Η σπορά της χιλιάδες αγώνες Στους ανέμους μιας πόλης νεκρής Μια φωνή που ραγίζει την θλίψη Σ΄ ένα φόντο βουβής προσευχής Για ανομία και τρόμο μίλησαν Μα την χούντα κρυφά νοσταλγούν Σε κρατούν ασφαλή μην φοβάσαι Στο δελτίο των οχτώ θα στο πουν Στο πλευρό τώρα σφίγγουν τα όπλα Και αντίστροφα μέρες μετρούν Γιατί ξέρουν πως δεν θα σκοτώσουν Όλα όσα δεν κατανοούν Κι αν οι δήμιοι απόψε νομίζουν Πως τυφλά την ιδέα χτυπούν Οι φωνές μας εδώ θα θυμίζουν Πως χιλιάδες μπροστά τους θα βρουν Όσο βία και φόβο θα σπέρνουν Οι γροθιές θα κοιτάνε ψηλά Σ’ αγαπώ θα σου γράφω στο τζάμι Κι όλοι γύρω σου χαμογελάν
6.
Και έτσι άπλα ξεκινώ για ένα ταξίδι στο αύριο Σε μία πόλη μουντή, οπού παλεύεις για έστω και μία πνοή Σε μια ζωή φυλακή, φυλακισμένος ισόβια Ψάχνω να βρω πως μπορεί η ύπαρξη μου επιτέλους να εξεγερθεί Βάζω στη πόλη φωτιά μήπως και λιώσουν τα κάγκελα Και μεσ’ τις φλόγες γελώ, νιώθω ελεύθερος κι ας είμαι ακόμα εδώ Για μία στιγμή σταματώ, για να κοιτάξω τριγύρω μου Και βλέπω τη μοναξιά να μου γελάει και εκείνη ειρωνικά Το παρελθόν μου στείρο δεν μπορεί να βοηθήσει Και η σκέψη μου διχάζεται και με τρομοκρατεί Παρανοώ στα 20 , γράφω φιλοσοφίες Χτυπάω κάτω την πένα μου μα εκπυρσοκροτεί Κρατώ τα μάτια κλειστά, πνίγω τη μαύρη συνείδηση Και βλέπω εικόνες πλάστες, ένα πλανήτη γεμάτο θηριοδαμαστές Ένα πλανήτη τυφλό, υποταγμένο στο θέαμα Μα λίγο πριν τυφλωθώ σπάω το ποτήρι γιατί είναι ακόμα μισό Το μέλλον μου αβέβαιο μα προγραμματισμένο Το είναι μου όμως αντιδρά και επαναστατεί Πιάνω ξανά την πένα μου να γράψω 5 λέξεις Η σκέψη μου όμως φλέγεται και καίει το χαρτί
7.
Κλείνω τα μάτια προσπαθώ ν’ ακούσω την φωνή σου Μα τρεμοπαίζουν οι σκιές και οι χορδές μου τρίζουν Είν’ η μορφή σου ζωντανή μα χάνεται σαν χάδι Εκεί αντίκρυ στέκεσαι και ψιθυρίζεις κάτι Δες τη ζωή σου σα παιχνίδι Κι αν μεγαλώσεις ξαφνικά μην το ξεχνάς Μα εγώ θα στέκομαι εκεί με ανοικτά τα μάτια Και θα κοιτώ τον ουρανό θα βλέπω τ’ άστρα Θα τραγουδώ φωναχτά όπως μαζί σου Κι αν έρχονται κάποιες στιγμές που σκίζεται η ψυχή μου Τρίζω τα δόντια δυνατά και τρέμει το κορμί μου Μα δεν κοιτάω χαμηλά και τη ζωή γυρεύω Τα όνειρα μου δεν ξεχνώ μόνο γι αυτά παλεύω Κι αν ήταν λίγες οι στιγμές και το μυαλό τις σβήνει Τα λόγια ‘μείναν χαρακιές μες της καρδιάς την μνήμη Χαμόγελο σαν της αυγής κρατάω διαθήκη Το βλέμμα σου θα ομολογεί θα μου θυμίζει κάτι Δες τη ζωή σου σα παιχνίδι κι αν μεγαλώσεις ξαφνικά μην το ξεχνάς Μα εγώ θα στέκομαι εκεί με ανοικτά τα μάτια Και θα κοιτώ τον ουρανό θα βλέπω τ’ άστρα Θα τραγουδώ φωναχτά όπως μαζί σου Κι αν έρχονται κάποιες στιγμές που σκίζεται η ψυχή μου Τρίζω τα δόντια δυνατά και τρέμει το κορμί μου Μα δεν κοιτάω χαμηλά και τη ζωή γυρεύω Τα όνειρα μου δεν ξεχνώ μόνο γι αυτά παλεύω
8.
Στιγμές που περάσαν θυμίζοντας όνειρα Σκέψεις παλιές, ώριμες σκέψεις Ξυπνάνε ξανά, βρυχώντας στα αυτιά μου Γνώριμους ήχους, γκρίζες εικόνες Όνειρα ξεπηδούν απ' τις στάχτες Ουρλιάζοντας για χαμένους αγώνες Ξεχασμένες ιδέες, ξανά προδομένες Πασχίζουν να βρουν, ανάσα ζωής Τα όνειρα βαλτώνουν όταν κοιμάσαι, δίνοντας μια αίσθηση χαράς Ευνουχίζοντας την διαύγεια της σκέψης Ονειρεύομαι μες το βάλτο του ύπνου, μα ήρθε η ώρα ν’ ανοίξω τα μάτια Ν’ αντικρίσω το φως μιας νέας ημέρας (και κάποια κεφαλαία στις αρχές τον φράσεων ήταν μικρά) Στάχτες γύρω μου νεκρό ολόγραμμα Ταξιδεύω σε μια όαση της σκέψης Μα η λήθη είναι αυτή που με σπρώχνει μακριά Μ’ αναφιλητά ξυπνάω απ’ το κώμα Σπάω τα δεσμά που σφίγγουν το είναι μου Κρίκοι προστίθονται, μέρα τη μέρα Αγώνας επιβίωσης για έμπειρους λύτες Που στέκονται όρθιοι, όλες τις νύχτες Κι όταν, όλα γίνουν ξεκάθαρα Ουρλιάζεις με απόκοσμη φωνή Με ελπίδα να ξυπνήσει το είδωλο Σπάς τον καθρέπτη και πάλι απ’ την αρχή Κι όταν έρθει η ώρα να φύγουν τα σύννεφα κλείσε τα μάτια, δες την αλήθεια Και σκέψου βαθιά, την νέα εικόνα Τι κι αν φωνάζεις με όλη σου την δύναμη η γυάλα δεν σπάει μονάχα ραγίζει Όμως είσαι κοντά, είσαι κοντά Όλα γύρω σου δεν έχουν νόημα Γιατί εξισώνονται με την σκέψη Η λύση που έψαχνες ήταν πάντα εκεί Μα την βρήκες μοναχά με την πράξη
9.
Otso 03:03
Πάλι με ρώτησες πόσο θα συνεχίζω Και αφού μεγάλωσα γιατί δεν ηρεμώ Πάλι μου ζήτησες στο σπίτι να γυρίσω Καιρός να χαλαρώσω λίγο να συμμαζευτώ Πάλι μου πρότεινες ποιό κόμμα να ψηφίσω Αφού είχες δει και έναν σωστό πολιτικό Την μουσική μου βρήκες πως να την πουλήσω Και μου ‘γραψες και ένα ρεφραίν πολύ εμπορικό Λύσσα νιώθω την κιθάρα σαν κρατήσω Και εξαρτημένος απ’ το γρήγορο ρυθμό Έχω δύο στίχους μεσ’ τα μούτρα τους να φτύσω Από μια φλέβα τεντωμένη Που τρέμει στο λαιμό Και ύστερα μου ‘πες κοίτα λίγο και το μέλλον Το πως θα ζήσω μάλλον πρέπει να σκεφτώ Μα εγώ μωρό μου θέλω όλα να τα διαλύσω Δεν ψάχνω μέρος να λουφάξω ούτε να κρυφτώ Μα από παιδί είχα αλλεργία στις γραβάτες Και προτιμούσα απ’ τα λουλούδια τα καρφιά Πάντα στο μπράτσο μου καρφίτσωνα κονκάρδες Και στα εθνικά ιδεώδη έβαζα γέλια βροντερά Λύσσα νιώθω την κιθάρα σαν κρατήσω Και εξαρτημένος απ’ το γρήγορο ρυθμό Έχω δύο στίχους μεσ’ τα μούτρα τους να φτύσω Από μια φλέβα τεντωμένη Που τρέμει στο λαιμό
10.
Σου μίλησαν για σεβασμό Τι είναι λάθος τι σωστό Απ΄ το σχολείο στο στρατό Άντρας απ΄ τα 18 Μα δεν σου κρύψανε καλά Τη ματωμένη τους ποδιά Μόνος την ξέθαψες πίσω Από χίλια τρύπια ιδανικά Έβλεπες έπαιρναν όλοι σειρά Μαύροι τσιγγάνοι εβραίοι και φρικιά Κάθε σου νύχτα κοιμόσουν καλά Τι σχέση έχουν με μένα όλα αυτά Μα χθες σε χτύπησε αστραπή Ο φίλος σου είχε σκοτωθεί Τον μαχαιρώσανε πρωί Μονάχος του ήταν, 10 αυτοί Κουράγιο βρήκε να αμυνθεί Μα ξέρεις πάντα οι δειλοί Πίσω απ΄ την πλάτη σε χτυπούν Μήπως και λίγο θάρρος βρουν Αναρωτιόσουνα γιατί Ήταν μονάχα ένα παιδί Μετά σου είπαν κυνικά Σπαστά μιλούσε ελληνικά Θα του τα μάθαινες του είχες πει Γελούσατε στην πρωινή την προσευχή Μια ελπίδα για νέα ζωή Σε ένα κοντέινερ πριν χρόνια είχε κρυφτεί Τώρα το νιώθεις πως δεν έχεις παλμό Μόνος σου πάντα και ας είναι όλοι εδώ Σε κοροϊδέψανε σε βρήκαν αγνό Ναζιστικά τώρα χαιρετάς το γκρεμό Μην περιμένεις άλλο πλέον να σε βρούνε ξανά Στάσου στα πόδια σου σφίξ’ τη γροθιά Φράξ’ τους το δρόμο πριν να ‘ναι αργά Το μίσος σκότωσε και ζήσε ελεύθερα πια
11.
Είναι μέρες που ξεχνιέμαι ξανά Όπως τότε είκοσι χρόνια παλιά Mοιάζαν όλα μαγικά Ξεκινούσαμε το βράδυ Kαι χανόμασταν σε χίλια παιχνίδια τρελά Και είμαστε ακόμα εδώ Σ’ αυτά τα ίδια τα μέρη Με μία ακόμα κραυγή, εφηβική Μα είμαστε ακόμα εδώ Θρέφοντας το ίδιο θηρίο Με φυλαχτά του χθες, εικόνες ζωγραφιστές, πλατείες μακρινές Μεσ’ τα πάρκα ξεγνοιασιάς φωνές Και των δρόμων συμμορίες πολλές Μοιάζαν τόσο αληθινές Και του δρόμου το παιχνίδι Είναι αυτό που μας κρατάει ζεστούς, ζωντανούς Και είμαστε ακόμα εδώ Σ’ αυτά τα ίδια τα μέρη Με μία ακόμα κραυγή, εφηβική Μα είμαστε ακόμα εδώ Θρέφοντας το ίδιο θηρίο Με φυλαχτά του χθες, εικόνες ζωγραφιστές, πλατείες μακρινές Κάθε βράδυ παίζαμε κυνηγητό Πότε με τους ασφαλίτες, πότε με το μπατσικό Και τα σπρέι τα πετούσαμε σε μέρος γνωστό Να τελειώσουμε τ’ αστέρι που χε μείνει μισό Μέσ’ τους κάδους πάντα ανάβαμε φωτιά Για να καίει όλο το βράδυ παραμύθια παλιά Να ζεσταίνει την καρδιά μας με όνειρα τρελά Και εκείνη να χτυπάει πιο δυνατά Η μόνη πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια Αυτήν αγαπώ , αυτήν νοσταλγώ

about

Recorded- Mixed- Mastered by David Prudent (Made in Hell Studio)

credits

released November 10, 2014

Recorded- Mixed- Mastered by David Prudent (Made in Hell Studio)

license

all rights reserved

tags

about

INDICO Athens, Greece

Οι Indico είναι μια punk rock / metal μπάντα από την Αθηνά. Ξεκινήσαν το 2006 και από τότε κυκλοφορήσαν ένα ντέμο και τρία άλμπουμ. Κινούνται αντιεμπορικά και αδιαμεσολάβητα έχοντας πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε αυτοοργανωμένα πλαίσια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Μέλη:

Στρατής – φωνή, μπάσο
Στάθης – κιθάρα
Γιάννης – τύμπανα
... more

contact / help

Contact INDICO

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like Καθρέφτης ονείρων, you may also like: