1. |
Ιntro
00:32
|
|||
2. |
Τεχνητή xαρά
01:56
|
|||
|
Τα όνειρα μου σβήνουν κοντεύουν να χαθούν
Όλοι κάπου γύρω ψάχνουν να πιαστούν
Υποκρίνομαι πως είμαι και νιώθω καλά
Σε μια όμορφη τεχνητή χαρά
Μου κλείσανε τα μάτια μου θολώσαν το μυαλό
Είμαι τόσο μόνος και άδειος εδώ
Σε μια κοινωνία μαγεμένη απ' τα εφέ
Που θέλει να πιστέψω στη χωρά του ποτέ
Αρνούμαι να παραδοθώ σ' αυτό το ρυθμό
Και ας είναι η μουσική μου φιτιλιά στο κενό
Τους μοιάζει τρελό, μα θα εκραγώ
Παλεύω να κρατήσω ναρκωμένο το θυμό
Δεν έχω καταλάβει της καρδιάς μου το ρυθμό
Ποιος είμαι, που πάω και πως να εκφραστώ
Πως όρθιος να μείνω μες τον πανικό
Μου πουλήσαν ιδέες, εκπτώσεις, προσφορές
Ρούχα να φορέσω και ανάγκες γραφικές
Καθόλου τυχαίες συγκυρίες ιδανικές
Σταγόνες ηρεμίας, μα προσωρινές
|
||||
3. |
Λευκές σελίδες
03:11
|
|||
|
Ζωές κενές λευκές σελίδες
Μέσα στη νύχτα ψάχνουν μελάνι
Και ένα χέρι να τους γράψει
Μια ευχή, ένα σ' αγαπώ
Μα βρίσκουν μόνο λευκό μελάνι
Και καλαμάρι που μοιάζει πολύ μυτερό
Και όσο και αν γράψουν όλα είναι ίδια
Μόνο για λίγο θα βρουν το θεό
Αλλά ο θεός τους γυρίζει την πλάτη
Σε σελίδες λευκές βάζει μόνο φωτιά
Και τις στάχτες φυσά στον αέρα
Τον ακούω γελάει δυνατά
Ζωές κενές παλιές κιθάρες
Μέσα στη νύχτα ψάχνουν μια πένα
Και ένα χέρι να τους παίξει
Μια μελωδία, ένα σκοπό
Μα βρίσκουν μόνο σπασμένη πένα
Και ένα χέρι που μοιάζει πολύ λαμπερό
Αλλά ποτέ η σιωπή δε θα σπάσει
Μόνο για λίγο θα βρούνε ρυθμό
Αλλά ο ρυθμός στο χορό δε θα φτάσει
Θα μείνει πένθιμος για άλλη μια φορά
Τη σιωπή θ'αγγαλιασει η μέρα
Δεν θ' ακουστούν οι κιθάρες ξανά
Μα εγώ το Άσπρο θα γεμίσω με χρώμα
Δεν φοβάμαι κανενός θεού τη φωτιά
Μες τις στάχτες του θα βρω να χορέψω
Και με θάρρος θα κοιτάω ψηλά
Μια τρελή μελωδία θα γράψω
Θα γελάω, θα κλαίω όταν θέλω εγώ
Την παλιά την κιθάρα θα σπάσω
Τις χορδές θα φοράω φυλαχτό
|
||||
4. |
Άδεια περηφάνια
03:46
|
|||
|
Στιγμές αθροίζω και μετρώ, το λάθος, το σωστό
Ψάχνω την άδεια περηφάνια μου να σώσω στο χαμό
Στις εξουσίας το κενό, ακόμα τριγυρνώ
Και λίγη ουσία προσπαθώ για να στριμώξω συνεχώς
Στα ίδια λάθη ακροβατώ, θέλω να γαντζωθώ
Λόγο στην ύπαρξη μου ψάχνω να γελάσω το παρόν
Ψάχνω μέσα μου να βρω, τον αυτοσεβασμό
Που μ' έκανε στα ματιά σου να με κοιτώ
Έχουν περάσει λες πια, χίλια χρόνια μακριά
Μ' ακόμα η διαδρομή φαντάζει τόσο κοντινή
Σταμάτησα ν' αναπολώ, το μέλλον αψηφώ
Κουράστηκα τα είδωλά μου να σκοτώνω, προχωρώ
Στην προσμονή υπνοβατώ, στης λήθης το λευκό
Στης μοναξιάς το τέλμα αρνούμαι να ενδώσω και αντιδρώ
|
||||
5. |
Παλιάτσος
02:39
|
|||
|
Ένα όνειρο μέσα σε χάρτινο κουτί
Το μυαλό μου τα χάνει ψάχνει για διαφυγή
Σε μια εύφλεκτη πόλη για φωτιά δε μιλώ
Μα σαν έρθει η ώρα μια σπίθα πετώ
Γιατί ποτέ δε θα είμαι εκεί
Σ' αυτά που φτιάχνεις με τη λογική
Θα 'μαι παλιάτσος σε σάπιο σκαρί
Πάντα θα χάνομαι μεσ' τη βροχή
Μέχρι να λιώσει απ' τη μάσκα η μπογιά
Απ' το καπέλο θα στάζει φωτιά
Και όταν καούν της στολής τα δεσμά
Το πανηγύρι θ' αρχίσει ξανά
Άδειοι δρόμοι τη νύχτα σ' ένα τόπο ανίας
Ψάχνοντας για μια τρυπά μιας μικρής ουτοπίας
Σ' ένα ασπρόμαυρο μέλλον το παρόν μου θα ζω
Και θα ψάχνω μια φλόγα να καώ να σωθώ
Θα διασκεδάζω τη λογική
Φυλακισμένος στου ονείρου τη γη
Και κάθε μέρα που θα περνά
Μέσα από τα σπλάχνα μου η οργή θα ξεσπά
|
||||
6. |
Χίλια ουρλιαχτά
03:27
|
|||
|
Βλέπω ξανά μπρος στα μάτια μου το ίδιο σκηνικό
Μια υπόσχεση δεμένη με θηλιά απ' το λαιμό
Μου ζητάει μεθυσμένη να ξεχάσω τα παλιά
Να γυρίσω τη ζωή μου πίσω χίλια ουρλιαχτά
Να ξεχάσω την εκδίκηση που χρόνια αναζητώ
Και να την ακολουθήσω στο απέραντο κενό
Περιμένοντας να σβήσει και πάλι η φωτιά
Και να πνίγομαι μονάχος στην δικιά μου αγκαλιά
Πάει να μπει στα όνειρα μου να μου πάρει το μυαλό
Έχει θάρρος έχει πείσμα και ατέλειωτη πειθώ
Και με κάνει μες το βράδυ να κουρδίζω το στυλό
Για να γράψω ένα τραγούδι για όσα μ' έκανε να δω
Να της δείξω πως οι μαχαιριές της κόστισαν πολλά
Ότι τώρα έχω φύγει είμαι μίλια μακριά
Σ' ένα κόσμο που ποτέ στη ζωή της δεν θα βρει
Που ίσως κάποτε τον είχε μα δεν ήταν αρκετή
Εδώ, ένα βήμα απ' το γκρεμό
Τη θέληση μου συγκρατώ
Και κοιτώ τον πειρασμό μες τα δυο του μάτια
Είναι το βλέμμα του βαθύ
Και η πτώση ηδονική
Μα στο τέλος της βουτιάς σου γελάει το ψέμα
Τις σειρήνες έχω χάσει έχουν εξαφανιστεί
Στο κατάρτι έχω δέσει μόνο την πειρατική
Στο λιμάνι δεν γυρίζω και ας φυσάει κατά εκεί
Πάω κόντρα στον αέρα και σε κάθε λογική
Τα σημάδια μου κοιτάζω όμως δεν αναπολώ
Έχω μάθει ν' αποφεύγω και όχι να υποχωρώ
Μεσοπέλαγα τα κύματα θα είναι πιο ψηλά
Τα όνειρα μου όμως δεν δένονται σε κάβους με σκοινιά
|
||||
7. |
6
03:14
|
|||
8. |
Καμία ενοχή
03:15
|
|||
|
Θα έρθει μια μέρα που θα με θυμηθείς
Τα μάτια σου θ' ανοίξεις και μπροστά του θα σταθείς
Θα φοβάσαι ν' αναπνεύσεις και θα τρέξεις να κρυφτείς
Θα εξαφανιστείς
Συνέχεια αλλάζεις και αδιαφορείς
Φοράς τις παρωπίδες και εθελοτυφλείς
Τώρα όμως ζεις ειρωνεία τραγική
Και ψάχνεις το γιατί
Στο χάρτη που σου δώσανε σβήσε τη διαδρομή
Σε μονοπάτια μοναξιάς θα βρεις διαφυγή
Κατάρα η απάθεια αδιέξοδο η ντροπή
Πυξίδα στο ταξίδι σου κράτα την ενοχή
Τώρα που ακούς την πόρτα να χτυπά
Σου φέρνει μια σκέψη δυνατή απ' τα παλιά
Σου κόβονται τα πόδια, τα μάτια σου στεγνά
Ο χρόνος σταματά
Υπόσχεση στο φόβο, με λόγια δανεικά
Δεν πρόκειται να γίνουνε ποτέ πραγματικά
Αν δεν ανταποδόσεις γελώντας τα πυρά
Θα ηττηθείς ξανά
|
||||
9. |
Συνομωσία της συνείδησης
02:50
|
|||
|
Φυλακίσανε τις στιγμές, τις ανάγκες λένε ενοχές
Συμπυκνώσαν την ιεραρχία σε έναν άσπρο ζουρλομανδύα
Θέλει απάντηση μαζική, εκατομμύριων κραυγή
Να διαπεράσει τα ψυχιατρεία, την τερατόμορφη κοινωνία
Τύλιξες γύρω σου θηλιά να κρεμαστείς
Ψάχνεις για μια άγνωστη αγκαλιά να κρατηθείς
Τις αλυσίδες σου όλο σφίγγεις και τραβάς
Που βρίσκονται όλοι όσοι γνώρισες ρωτάς
Κρύβεις το φόβο στο συρτάρι να μη δεις
Μα πίσω σου άβυσσος δε φαίνεται κανείς
Εσύ ο σκλάβος και ο δεσμώτης της φωτιάς
Σωτήρες τώρα μάταια αναζητάς
Τώρα διάλεξα διαδρομή και είμαι μοναχά στην αρχή
Ψάχνω την υπέρτατη πράξη, διεκδικώ όσα το μέλλον μου έχει τάξει
Όλα όσα μου πήραν θα βρω, στα κελιά τους θα εκραγώ
Με όση έχω καρδία και μυαλό, μόνη σκέψη μου να εκδικηθώ
|
||||
10. |
Αιώνες καταδίκης
04:22
|
|||
|
Ακόμα μία νύχτα με μάτια νέκρα
Με βλέμμα παμφάγο την πόλη κοιτάζεις
Στους τοίχους ουρλιάζεις να βρεις επαφή
Χάνεις το μυαλό σου από στιγμή σε στιγμή
Ποτέ δεν σου φτάναν όσα σου έδινε αυτή
Τίποτα δεν γέμιζε την τρύπια ψυχή σου
Και τώρα σε λούζει ένα κόκκινο φως
Σε μάθανε που είναι από όταν ήσουν μικρός
Το σώμα της νοίκιασες και ψάχνεις σχισμή
Να κρύψεις όσα τρώνε την δίκη σου ζωή
Και πάνω που τέλειωσες και ο πόνος της μουδιάζει
Κοίτα την στα μάτια η μορφή σου σε τρομάζει
Στο βλέμμα του επομένου ψάχνεις συνένοχη
Στο γέλιο του ηρέμησες ξεχάστηκες για λίγο
“Χαλάρωσε” σου λέει “είσαι κανονικός”
“Έτσι εκτονώνεται ο άντρας ο σωστός”
Μα εκείνη όταν έκλεισε από πίσω σου η πόρτα
Δεν φώναξε δεν έκλαψε δεν έχασε καιρό
Μία χαράκια στο μάγουλο της θύμισε με μίας
Δεν πρέπει να μειώνεται ο ρυθμός της δουλείας
Βλέπεις και εκείνης της είχανε πει
Πως είναι και αυτή μία δουλεία κανονική
Για αυτό να μην φωνάζει, μην κάνει χαλασμό
Θα πληρωθεί απ τον Έλληνα καλά τον βιασμό
Ακόμα ονειρεύεται και κάνει υπομονή
Χαϊδεύει τα δεσμά της στην ροζ της φυλακή
Σήμερα το ένιωσε πως ήρθε η στιγμή
Με τα δεσμά να πνίξει το δικό της νταβατζή
Αιώνες καταδίκης
Με διαλείμματα χαράς
Έσβησε η ανάσα σου
Σε σύμπαν μοναξιάς
Κοίταξε τριγύρω
Απέραντο κενό
Άδεια μοιάζουν όλα
Η ψυχή και το μυαλό
|
||||
INDICO Athens, Greece
Οι Indico είναι μια punk rock / metal μπάντα από την Αθηνά. Ξεκινήσαν το 2006 και από τότε κυκλοφορήσαν ένα ντέμο και τρία
άλμπουμ. Κινούνται αντιεμπορικά και αδιαμεσολάβητα έχοντας πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε αυτοοργανωμένα πλαίσια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Μέλη:
Στρατής – φωνή, μπάσο
Στάθης – κιθάρα
Γιάννης – τύμπανα
... more
If you like Πριν το τελευταίο σύμπτωμα, you may also like:
Escape From New York
by Cash Bribe
New York hardcore meets classic thrash metal meets Jane's Addiction-esque alternative on the Brooklyn crushers' sensational debut.
go to album
Songs of the Exiled I: Chicago
by La Armada
Two crushing songs from Dominican-American hardcore punk group La Armada introduce a yearlong set of releases paying homage to their roots.
go to album
A proper pummeling from the LA hardcore band, which features members of Yamachara, Forced Order, God’s Hate, Disgrace, and more.
go to album
This Is All We Ever Get
by SPACED
Knockout debut from a Buffalo, New York-based hardcore band who like their riffs sick, their drums fast, and their choruses sticky-sweet.
go to album
FSR69 - Psychic Dance Routine
by Scowl
Rowdy hardcore rhythms co-mingle with catchy alt-rock hooks on the California punks' immensely satisfying 5-track EP.
go to album
Big Dog, Small Yard
by S.M.I.L.E.
featured on Bandcamp Radio Apr 14, 2023
go to album
